Page 21 - Metaaljournaal Winter 2021/2022

in de leer.
Abdul & Wietze
Bij Stinis Holland BV in Krimpen aan de Lek sleutelt bbl-student Abdul Ozturk (21) aan het zware gereedschap van gigantische spreaders, hijswerktuigen voor containers. Praktijkopleider Wietze Koning (56) begeleidt hem.
TEKST LOEN VAN GULICK BEELD FULCO SMIT ROETERS
Wietze: ‘Onze spreaders worden gebouwd in de fabrieken in Nederland en Maleisië en worden wereldwijd verkocht. De buiten- dienstmonteurs stellen de spreaders in bedrijf bij de klant. Leerlingen leren de machines onder de knie krijgen in Nederland. Daarna mogen ze ook mee naar het buitenland.’
Abdul: ‘Wietze ondersteunt mij goed. Zelfs als ik met persoonlijke dingen zit, helpt hij mij.’
Wietze: ‘Ik ben een soort mentor. Ik vind het belangrijk dat alle jongens en meisjes die hier binnenkomen een vertrouwd gevoel hebben. Maar het is ook mijn taak om kritisch te zijn.’
Abdul: ‘Dat was hij meteen al in het begin. Ik deed iets te makkelijk en vroeg last minute vrije dagen aan. Daar wees hij mij op. Leidinggevenden moeten op je kunnen bouwen, zeker als je al ergens bent ingepland. Het is goed dat Wietze zijn kritiek uitte,
nu kan ik mij beter opstellen binnen een bedrijf.’
Wietze: ‘Ik zeg er wat van, maar als leerlingen tegengas gegeven, snap ik dat ook. Dat is iets van deze generatie waar je mee moet leren omgaan. Door te werken met jongeren, leer je dingen op meerdere manieren te bekijken.’
Adbul: ‘Bij Stinis is de sfeer erg goed. Dat had ik al gehoord, daarom heb ik hier ook gesolliciteerd. Als monteurs een handje nodig hebben, help ik graag.’
Wietze: ‘Abdul kwam binnen met veel materiaalkennis en sleutel- ervaring. Toch moet je bij ons dan nog veel bijleren. Het is niet zomaar iets om te werken met het hijsgereedschap van de kranen die zeecontainers optillen.’
Abdul: ‘De Rotterdamse haven is enorm indrukwekkend. Je komt daar niet zomaar binnen, maar met mijn werk natuurlijk wel. Met de buitendienst ben ik er een paar keer geweest: ik sloeg steil achterover. De machine waaraan ik heb meegewerkt is daar heel belangrijk. Dat maakt me trots.’
Wietze: ‘School gaat bij ons voor. Op vrijdagmiddag kunnen de jongens en meisjes aan hun studie werken in onze bedrijfskantine. Veel stagiairs blijven hier hangen na hun studie.’
Adbul: ‘Ik wil hier absoluut blijven werken. Ik zou mijn kennis dan graag nog willen verdiepen met cursussen over hydrauliek en elektrotechniek.’
Wietze: ‘En je weet nooit waar het eindigt, hè. Ik ben hier ook binnengekomen als buitendienstmonteur en ik ben nu productie- manager.’ ■
METAALJOURNAAL Winter 2021/2022 | 21