Page 31 - Metaaljournaal Winter 2021/2022
P. 31
op bezoek bij.
‘In juli sluiten we,
dan gaan we zelf varen’
tastbaars, geeft dat een enorme drive.
Ik probeer dat te voeden. Want je wordt gewoon een blij mens als je iets moois aan het maken bent, met je eigen handen.’
In de kajuit
Het kantoor van Stofberg is ook de kantine. Maar door het timmerwerk en het uitzicht op het IJsselmeer lijkt het meer op een kajuit. In het midden staat een tafel met daarop een groot dienblad met kopjes, glazen en kannen met koffie. Er wordt vrolijk gepraat en de sfeer is gemoedelijk. De stagiair heeft een even grote mond als de baas zelf. Pim: ‘Als ik op de scheeps- hoorn blaas, is het koffie, schaft, of theetijd. Dat doen we met z’n allen.
Ook de klanten komen er vaak bij zitten. Je moet je voorstellen dat veel klanten hier aan hun boot komen klussen, dan zit de hele kajuit hier vol.’ ■
De helling van Jachtwerf Stofberg loopt tot dertig meter buiten de oever in het watertje Krabbersgat dat uitkomt in
het Markermeer.
METAALJOURNAAL Winter 2021/2022 | 31
